TER NAGEDACHTENIS VAN DR. MARTEN RÜDELSHEIM


Mij, kranken banneling, valt het nieuws op 't lijdensbed,
Dat Rüdelsheim in staatsgevang gestorven is,
Voor Vlaanderen. Helaas, zoo zullen velen sterven;
En telkens wordt ons arme Vlaandren rijk begraven.

O edele man, zoo fijn bezield met sterke gaven,
Bewonderd heb ik u ten Raad wel honderdwerven.
Gij spraakt, en wat in Holland onbedorven is,
De Liefde tot het Recht, was u de hoogste wet.

Tot voor uw rechters hebt gij kloek den eed herhaald
Voor Vlaanderens zelfstandigheid. Daar voelden wij
Eén man, eén woord, eén ziel, eén vrijheid, eén geweten.

O Martelaren, over uwe graven straalt
Het eerste nieuwe licht. Door u wordt Vlaandren vrij.
Uw naam, o Rüdelsheim, zal Dietschland nooit vergeten.



78 De Noodhoorn. Tweede uitgave, Tielt en Amsterdam 1927, 98 p.
86 De Noodhoorn. Vierde uitgave, Amsterdam 1932, 160 p.
100 De Noodhoorns uitgegeven in 1940, 1943 en 1975, 186 p.